Vlak bij de bufferzone, in het oosten en met letterlijk zicht op het Israëlische leger, woont de 17-jarige Ruba met haar familie. Door een raketinslag vlak naast hun huis werd Ruba van slechthorend ineens volledig doof. Door de luchtdruk, zeggen onze collega’s, maar ze sluiten ook niet uit dat trauma ook meespeelt. Ruba kan niet praten en uit zich door middel van gebarentaal. Haar snelle handbewegingen en levendige mimiek maken duidelijk dat ze iets belangrijks te vertellen heeft. “Toen de raketten vielen stond ik stokstijf stil, ik kon me niet meer bewegen. Mijn tante werd geraakt en viel naast me neer. Ik was zo bang.” Haar handen vallen stil in haar schoot. “Soldaten schreeuwden naar omstanders dat ze weg moesten, maar Ruba hoorde dat niet”, vult haar moeder aan. “Toen stond ze daar helemaal alleen naast haar dode tante, tot iemand haar meetrok.”
Ruba voelt ze zich nog steeds schuldig dat zij het wél heeft overleefd en dat ze niets heeft kunnen doen om haar tante te redden. Ze wilde het huis niet meer uit en isoleerde zichzelf volledig. Psychologe May van de PMRS wist Ruba met veel geduld en therapie langzaam uit haar schulp te krijgen. Bezig zijn met anderen helpt ook. Ruba doet nu vrijwilligerswerk en helpt May met het organiseren van activiteiten in het buurtcentrum.