Van woensdag 25 t/m zondag 29 februari is een ploeg van Kifaia op bezoek geweest in de Gazastrook. We hadden graag eerder af willen reizen, maar het was niet zinvol, omdat de kans dat we toegelaten zouden worden meteen na afloop van de oorlog heel klein was. Het was heel nodig dat we gingen, allereerst … Lees meer
Soms gaat er een specialist mee naar Gaza. Zoals in juli 2005 Alexandra Hotke meeging. Een fysiotherapeute die gespecialiseerd is in kinderen. Er zitten een paar prima fysiotherapeuten in de teams, maar ze werken nog een beetje mechanisch. Wel oefeningen doen met de kinderen, en de ouders leren hoe ze elke dag met hun kind … Lees meer
In Gaza is geen gebrek aan mensen die een opleiding hebben gevolgd als arts, verpleegkundige, fysiotherapeut of psycholoog. Vaak in het buitenland, toen dat nog kon. Zo hadden we een arts die zijn opleiding had gevolgd in Rusland, een verpleegkundige die het had geleerd in Egypte. We kenden artsen die vooral gespecialiseerd waren in het uitschrijven van antibiotica, en een psychologe die vooral was opgeleid met Freud. Niet alleen sluit hun manier van werken niet altijd op elkaar aan, in de meeste van die opleidingen leer je niet om samen te werken, of, zoals wij dat noemen, een ‘multidisciplinaire’ aanpak te volgen.
Natuurlijk botsen we ook op cultuurverschillen. We maken daar niet zo’n toestand van. Je kunt er gewoon over praten. Zo zijn wij in hun ogen nogal direct, om niet te zeggen onbeleefd. Maar als wij ons in de trainingen aanpassen aan hun buitengewoon beleefde cultuur, dan schiet het niet erg op. Zo willen wij graag … Lees meer
Op 6 mei vertrok ik naar Gaza, alvast vooruit op de ploeg die een paar dagen later zou komen. Ik had al gehoord dat er moeilijkheden waren bij Erez, de controlepost waar je de Gazastrook binnenkomt, en dat sommige mensen wel zes uur hadden moeten wachten voordat ze door werden gelaten. De aanleiding wisten we … Lees meer