Nu heb ik Gaza in huis

Bevindingen en emoties Tijdens een van de eerste maanden van dit jaar kreeg ik als leidinggevend verpleegkundige van een tweetal collega’s een uitnodiging. Het betrof een vraag om mee te gaan naar Gaza. De vraagstellers waren collega’s die ik geruime tijd vol interesse volgde in hun aktiviteiten aldaar, werkzaam als kernteamleden van de stichting Kifaia. … Lees meer

Een hoopvol perspectief voor Gaza?

Speech door Khaled Abu Zaid, directeur en oprichter van het NCCR in Gaza, 21 maart 2003 in De Rode Hoed, Amsterdam

Namens de mensen met een handicap in Gaza, en namens onze teams wil ik u hartelijk groeten. En ik wil Stichting Kifaia bedanken dat ze me hebben uitgenodigd.
Ook wil ik een aantal Nederlandse organisaties bedanken die onze gehandicapten de laatste jaren hebben ondersteund, met name het Liliane Fonds, Stichting Kinderpostzegels en Cordaid. Zij zijn voor ons erg belangrijk geweest, dankzij hun steun was het ook in deze moeilijke tijden voor ons mogelijk om ons werk voort te zetten.

Valentijnsdag in Gaza

Verslag van een werkbezoek van het Kifaia team aan de Gazastrook, februari 2002.

Het werd weer tijd. In december stonden Joes Meens, de verpleeghuisarts van het Kifaia team en ik al geheel gepakt klaar om het vliegtuig te nemen naar Tel Aviv, toen we het bericht kregen dat de situatie te gespannen was om Gaza te bezoeken. Maar nu konden we gaan, Insha’allah. Op vrijdag 8 februari kwamen we aan in onze vaste flat in Gazastad, Joes Meens, de verpleeghuisarts, Eelco Boom, verpleeghuismanager, Ruud van der Ven, verpleegkundige en ik, Anja Meulenbelt, de coördinator van Stichting Kifaia. Later voegde zich Jan Andreae, coach, trainer en psycholoog bij ons.