De wijk Khuza’a, waar Abu Mohammed en zijn familie woont, is een van de zwaarst getroffen wijken in de stad Khan Younis. “De Israëli’s gaven ons vijf minuten om ons huis te verlaten voor ze het zouden bombarderen. We haalden op het nippertje levend het huis van de buren.” Twee F-16 raketten raakten de etage van het achtkoppige gezin en maakte het nagenoeg onbewoonbaar.
Omdat het bij de buren voller en voller werd, besloot Abu Mohammed met zijn gezin terug te gaan naar hun huis en samen met familie in een nog min of meer leefbaar deel van het gebouw te gaan wonen. Van de PMRS kregen ze een noodpakket met dekens, matrassen en een zaklamp.
“We hadden alles verloren. De matrassen en dekens die we ontvingen van de PMRS was alles waar we mee aankwamen bij mijn schoonmoeder”, zegt Abu Mohammed’s vrouw. “Zelf hadden we dit allemaal niet kunnen aanschaffen.”
Abu Mohammed maakt zich zorgen over de toekomst: “Ik heb zes kinderen, van wie er een studeert, en ik heb geen inkomen. Ik heb altijd gewerkt en mijn gezin onderhouden, maar ben nu afhankelijk van liefdadigheid.”