Op bezoek bij de Kitnani familie in Shuja’iya, een wijk in Gaza stad die bij de laatste aanvallen zwaar is getroffen. Het gezin verloor in de zomer van 2014 de vader en een kleinkind. Vier volwassen dochters zijn getrouwd en wonen bij hun schoonfamilie. Moeder Mirvat heeft de zorg voor drie zoons met een handicap. De 27-jarige Mohammed is doof, net als het kleine broertje Yehiya. Zakaria van 18 heeft glaucoom en is bijna blind. Van de PMRS kreeg hij oogdruppels die de pijn verlichten en uitvergrote schoolboeken waarmee hij toch normaal onderwijs kan volgen. Omdat zijn zicht daar ook te slecht voor is, hij ziet niet meer dan licht en wat kleuren, leest moeder hem de lesstof voor. Deze week doen de scholieren examen en Zakaria en Mirvat zijn er zeker van dat hij het gaat redden. Volgende stap: de universiteit.
Op bezoek in de oase van Jaber Wishah en zijn vrouw Amna, vrienden van Lydia, even buiten Gaza stad. Van Jaber, oud-PFLP-strijder, oud-politiek gevangene en adjunct-directeur van het Palestinian Centre for Human Rights horen we het eerste optimistische geluid sinds ons verblijf. De situatie zál veranderen, simpelweg omdat er geen alternatief is. Een man om nog eens mee te praten.
Beit Lahiya. Zwaar getroffen tijdens de Israëlische aanvallen in de zomer van 2014. Bijna twee jaar later wonen veel gezinnen nog steeds in golfplaten huisjes. We mogen wel even binnenkijken bij de familie Shimbani. Loeiheet is het er. Het water uit de tanks is onbruikbaar, want komt bijna kokend uit de kraan. Je voelt hoe de energie uit dit gezin is gezogen. Hun huis moet weer opgebouwd, maar er komt al sinds maart geen cement meer binnen. Distributie gaat via een ingewikkeld systeem waarbij ontvangende families alle namen, rugnummers en hun GPS coordinaten aan Israel moeten doorgeven. Zo weten ze meteen wie ze een volgend keer bombarderen. Tot woede en onbegrip van de mensen werkt de VN hieraan mee, die op hun beurt zeggen met de rug tegen de muur te staan. De families in deze wijk hebben niets te willen: meewerken of geen huis.
“Physically we’re here, but in our minds we are dead.”
– the grandmother of the family that survives in these ‘karavans’
“I’m going to deliver one of these days and I don’t know how I’ll keep my baby alive in this heat. Nar. Nar. (Fire)
– a woman who’s nine months pregnant.