Het was zaterdagochtend 7 oktober 2023. Zonder dat iemand het aan heeft ziet komen, heeft Hamas een gewapende aanval op bezettingsmacht Israël ingezet. duizenden raketten werden afgevuurd en honderden gewapende strijders braken door het zwaar bewaakte hek om Gaza heen. De militanten bezetten Israëlische legerbases, vielen kibboetsen binnen en schoten bezoekers van een festival dood. Meer dan 200 Israëlische soldaten en burgers werden als krijgsgevangenen en gijzelaars meegenomen naar Gaza. Niemand dacht dat het Palestijnse verzet tot zo’n gewapend offensief in staat was. De reacties waren wél voorspelbaar.
Door Anja Meulenbelt
Natuurlijk was er compassie met de Israëlische burgerdoden. Terecht was en is die er. Maar er werd meestal gereageerd alsof er niets aan deze aanval voorafgegaan was. Alsof het gewoon een kwestie was van Hamas, ritueel omschreven als jodenhaters van nature, terroristen met geen ander doel voor ogen dan het vernietigen van Israël, weer eens hun ware gezicht lieten zien. Onze vertrekkende minister-president Rutte liet meteen weten dat Israël ‘het recht had om zichzelf te verdedigen’. Maar volgens het oorlogsrecht heeft Israël geen recht op zelfverdediging in bezet gebied. Het heeft recht op bescherming van haar burgerbevolking. Wat Israël nu in Gaza doet, is geen invulling van het recht. Politieke partijen, inclusief de zogenaamde linkse, vielen over elkaar heen om hun solidariteit met de belaagde Israëli’s te getuigen. En ook de media. De Israëlische vlag werd gehesen op het Binnenhof en met instemming van burgemeester Femke Halsema op het Amsterdamse stadhuis. Maar waarom werd er nooit een Palestijnse vlag gehesen bij honderden gedode Palestijnen. Is de ene dode meer waard om betreurd en herdacht te worden dan de andere?
Het Palestijnse bevolking weigert een ‘good victim’ te zijn
Het is nu meer dan twee maanden later. Israël heeft in Gaza intussen meer dan 19.000 mensen gedood, de meesten vrouwen en kinderen. Het excuus is dat Israël Hamas moet vernietigen. Maar wij als Gazagangers weten dat ze dat helemaal niet kunnen. Hamas is een beweging en onderdeel van het bredere Palestijnse verzet tegen de bezetter. Dat verzet, geweldloos en gewapend, maakt integraal deel uit van de bevolking. Maar voor Israël is Hamas niet de grootste vijand. De vijand is de Palestijnse bevolking die weigert een ‘good victim’ te zijn. Al vanaf het begin van het zionisme was de bedoeling een joodse staat te vestigen; op zoveel mogelijk land, met zo min mogelijk ‘Arabieren’. We maken nu de tweede Nakba mee. Burgerdoelen gebombardeerd, ook ziekenhuizen en de VN-scholen waar mensen schuilen. De bevolking wordt uitgehongerd; bakkerijen zijn vernietigd, er is niet genoeg drinkwater.
Druk
Er wordt wereldwijd druk op Netanyahu uitgeoefend om op te houden met moorden. Maar ondanks kritiek blijven de VS de rekening betalen. Wij weten niet hoe het verder gaat en houden ons hart vast. Maar wij blijven, juist daarom, doorwerken. We zijn blij met elke euro die we naar PMRS kunnen sturen. Laat hen weten dat wij hen niet vergeten in dit uur van nood.
Lees verder in onze nieuwsbrief van winter 2023-2024